Mostrar mensagens com a etiqueta wislawa szymborska. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta wislawa szymborska. Mostrar todas as mensagens

16 outubro 2017

wislawa szymborska

Pokój samobójcy

Myślicie pewnie, że pokój był pusty.
A tam trzy krzesła z mocnym oparciem.
Tam lampa dobra przeciw ciemności.
Biurko, na biurku portfel, gazety.
Budda niefrasobliwy, Jezus frasobliwy.
Siedem słoni na szczęście, a w szufladzie notes.
Myślicie, że tam naszych adresów nie było?

Brakło, myślicie, książek, obrazów i płyt?
A tam pocieszająca trąbka w czarnych rękach.
Saskia z serdecznym kwiatkiem.
Rado iskra bogów.
Odys na półce w życiodajnym śnie
po trudach pieśni piątej.
Moraliści,
nazwiska wypisane złotymi zgłoskami
na pięknie grabowanych grzbietach.
Politycy tuż obok trzymali się prosto.

I nie bez wyjścia, chociażby przez dzrwi,
nie bez widoków, chociażby przez okno,
wydawał sie ten pokój.
Okulary do spoglądania w dal leżały na parapecie.
Brzęczała jedna mucha, czyli żyła jeszcze.

Myślicie, że przynajmniej list wyjaśniał coś.
A jeżeli wam powiem, że listu nie było-
i tylu nas- przyjaciół, a wszyscy się pomieścili
W pustej kopercie opartej o szklankę.

O quarto do suicida

Aposto que julgavam que o quarto estava vazio.
Falso. Estavam três cadeirões de bom encosto
Uma lâmpada eficaz contra a escuridão.
Uma escrivaninha com uma carteira e alguns jornais.
Um Buda relaxado e um Cristo preocupado.
Sete elefantes da boa sorte, um caderno na gaveta
Pensam que não estavam lá os nossos contactos?

Acham que não estavam ali livros, quadros, discos?
Ali havia uma vigorosa trompete em mãos negras.
Saskia com a sua delicada flor.
Alegria, a faísca divina.

Ulisses na estante dormindo um sono reparador
depois dos trabalhos do canto quinto.
Moralistas,
nomes inscritos a letras douradas,
nas lombadas belamente esculpidas.
Ao lado os políticos mantendo-se situacionados.

Sem saída? Mas então a porta?
Sem perspetivas? A janela oferecia outras vistas

Os óculos para ver ao longe estavam sobre o parapeito
Zunia uma mosca, ainda estava viva.

Vocês pensam que pelo menos a carta explicaria qualquer coisa
E se vos dissesse que não havia carta -
e ele tinha tantos amigos, mas todos nós ajustámos na perfeição.
dentro do envelope vazio apoiado na chávena.