Jujun ts’is
Sok yom kuxul na’jibal
sots’ yil te smochal nopjibal te jme’e
ya swol lok’el kuxlejal te smaliy banti ya xk’ot
yu’un ya xch’al te sakil jalbil pak’.
Te sakskatik sk’ab
staj lok’el te sit na yu’un sk’axel k’aal,
oranax ya set’ ta sbakel ye,
st’uses sok te samamet yalel sti’
yu’un jich yotses ta ts’isnejibal sok sjijpanlanej.
Jich xkaj ta ajk’otajel sok te naetik,
smakulebey jujun sit sna am,
ta jujun ts’is sts’un ch’ulel
jato k’alal sk’atbun sba ta sit naetik te jts’isom
ta syaxal yabenal jalbil spak’.
Ponto a ponto
Com um ramalhete de memórias vivas
a minha mãe esquadrinha a cesta da memória,
empunha bolos da vida que o destino espera
para adornar o branco tecido.
As suas morenas mãos,
destapam fios do decorrido tempo,
instantaneamente os cinde com incisivos gumes,
banha com morna seiva incolor
para enfiar na agulha e balouçar.
Assim começa a sua dança com os fios,
sulca os olhos da teia de aranha,
em cada cerzido lavra a alma
até se tornar fio a bordadeira
no seu huipil de azuis folhas.