Mostrar mensagens com a etiqueta ana brnardić. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta ana brnardić. Mostrar todas as mensagens

01 janeiro 2022

ana brnardić

 

Aerodrom


U visini listaju se štampane stranice neba

Dolje carinik traži otisak prsta

pečat rodnog stabalca

na papiru za turističku vizu


U licu mi sjaji žuti balkanski mjesec

Zaboravila sam ga ugasiti iznad oceana


Obitelj pored mene ima više iskustva

Tužnu pentatoniku skrili su u rukav

Službeniku podastiru ogromne količine

kalifornijskog osmijeha


Iza barikade nasmiješeni starci

s frizurama od šećerne vune

pružaju mi ruke i vode me u raj



Aeroporto


No alto folheiam-se as páginas impressas do céu

no baixo um alfandegário pede uma impressão digital

cunho da árvore genealógica

para a folha do visto turístico


Brilha na minha cara a amarela, balcânica lua

Esqueci-me de a apagar ao cruzar o oceano


A família ao lado tem mais experiência

esconderam em suas mangas o triste pentatónico

e afivelam diante do oficial enormes quantidades

de sorrisos californianos

Por trás da barricada, velhos sorridentes

com penteados de algodão doce

estendem-me a mão e levam-me ao paraíso.