Mostrar mensagens com a etiqueta ch’aska anka ninawaman. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta ch’aska anka ninawaman. Mostrar todas as mensagens

03 maio 2023

ch’aska anka ninawaman

 

HALLP’A P’UKUCHA

 

Nuqan huq hallp’a p’ukuchata wakichikurani,

tukuy sunquywan kusisqa chay simillanta q’inpirirqani,

llusk’ay llusk’ay uya p’ukullay kapuwanki, nispa k’anchaykachirani,

“lichi-lichi kirullay, mana q’asasqa kapuwanki”, nispa wakichikurani,

“sapan ñañallaymi kapuwanki” nispa kinsa samallaywan rikch’arichirani,

“qantaq kanki trigucha, nuqataq kasaq saracha” nispa warma sutiywan sutichakurani.

 

Chaymantapachan hallp’a pukuchaypi,

Mishk’iy-mishk’iy trigu-sara lawachayta mikhukurani,

     makillaypi muyu muyuruchispa,

     kantullanmanta phuku phukurispa,

     parlan parlan mishk’ita mikhukurayku.

 

Nuqan huq hallp’a p’ukuchata ruwakurani,

nuqataqmi qunqaylla q’asarapusqani,

manaraq pura killa hunt’ayurushaqtin raqraraña kapushasqa.

Qunqay q’asarusqaymanta viodo runallaman urmani,

Viodullaman urmaspan

chay lichi kirullaypas ishkay q’illu achakullaña,

Viodullaman urmaspan

llusk’a uyallaypas kikin mirkha t’uqra t’uqrallaña.

Qunqay q’asurusqaymanta

Sara-trigu lawallaypas haya,

haqay viyudukunaq p’usqu uyankuhina.

 

 

 

 

PRATINHO DE BARRO

 

Dei vida a um lindo prato de barro,

superada pela emoção fendi-lhe um inultrapassável lábio,

palpitando a semente do meu coração modelei o seu rosto vigoroso,

"brancura de dentes sem lasca", confiei-lhe em segredo.

"Serás a minha eterna companheira".

"E agora pressiona" e soprei três sopros de vida.

"Serás o grão do trigo,

eu serei o grão do milho" e sussurrante ofereci-lhe o meu nome de donzela.

 

A partir de então,

creme de milho e

creme de quinoa

levei ao palato no meu prato de barro,

girando-o com carinho entre as minhas mãos saboreei-o,

soprando o seu quente respirar degustei-o,

dizendo-lhe ternuras, disfrutei das ceias mais bonitas da minha vida.

 

Eu dei a vida a um lindo prato de barro,

e eu própria, sem dar conta, fi-lo em lascas,

num piscar de olhos, parti-o antes da lua cheia chegar.

Desde essa altura

fui caindo nas mãos de homens viúvos.

Desde essa altura

a brancura dos meus dentes converteu-se em dois Ossinhos amarelos. 

Desde essa altura

o brilho do meu rosto é como uma argila manchada.

Desde essa altura

os cremes mais apetitosos são acres e salgados,

como os rostos dos homens que fui amando.