Mostrar mensagens com a etiqueta carmen ollé. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta carmen ollé. Mostrar todas as mensagens

12 outubro 2021

carmen ollé

 

Suburbio


Aquélla, la más perversa nunca amó.

Se enredó en mis brazos entre sábanas. Sabia,

los pies hacia la puerta…


Irascible, su único defecto era su única virtud,

al placer amó más que al dinero,

a una cicatriz

que a un collar de perlas.

Yo que frecuento las tabernas cerca al mar

sé que ella piensa en Lautréamont

—nombre desconocido—

y en la melancolía de un atardecer gracioso

como un ojo vaciado.



Subúrbio


Essa, a mais perversa nunca amou.

Enrolou-se nos meus braços entre lençóis. Sabia,

os pés para a porta...


Irascível, o seu único defeito era a sua única virtude,

ao prazer amou mais do que ao dinheiro,

a uma cicatriz

mais do que a um colar de pérolas.

Eu que frequento as tascas ao pé do mar

sei que ela pensa em Lautréamont

nome desconhecido—

e na melancolia de um entardecer gracioso

como um olho vazio.