03 abril 2021

ruperta bautista

 

Jts’ib


Yunenal jabilale sakch’ay batel te pojbail,

ilbajinel milel te yok sk’ob yabat jmilvanejetik

te’o nak’al te yo’nton kunenal.


Xchi’uk jts’ib jts’ibta li vokolile,

sko’oltasel li tuk’ te’o chpojvane,

sa’el slekilal kuts’kalal te sjelevel a’biletik.


Li sakil mutal lekilale k’atp’uj te ik’ yu’un li lo’laele,

va’al jlo’lavanejetik chkoltavan skuyoj sbaik,

snopbenal lekil koltael nochatik te tak’in.


Yantik pojbail te o’lol jkuxlejal

anta li’ to oyun xchi’uk sme’nal kuts’ kalal

xjiplajan te yut spechel jk’ob.


Yutsil slekilal sbe jch’ayeletik te o’ntonale’te

ts’ib xchi’uk snopbenal xchapaj chmeltsaj batel,

jmoton kak’oj yu’un jpojeltik.



A minha grafia


Minhas estações jovens esfumados no combate,

assaltos e armamentos do exército

depositados na memória da minha verdura.


Com minhas letras soletro o sofrimento,

símbolo do fuzil que resiste,

luta da minha estirpe durante séculos.


A deceção tornou negra a pomba da paz,

consciências simuladas reinam na contradição,

ideias de liberdade encarceradas nas moedas.


Na metade da minha vida outras batalhas

e continuo aqui com a pobreza dos meus irmãos

inscritos na palma da minha mão.


A harmonia no caminho dos relegados

constrói-se com tinta e pensamento,

o meu tributo à revolta.