17 abril 2021

nicoleta crăete

 

vis răsturnat


iubirea e un eşafod pe care dormim

iar somnul nostru are ferestre cu vedere spre păsări


nu-ţi face leagăn din părul femeii îndoite cu apă

o pasăre şi-a făcut cuib în el

ca să moară


o vei planta a doua zi

şi vei şti

că nu ştii nimic din ce ştii

când cu mâinile oarbe pe trupuri citeşti


nu mai rămâne decât să legi copacii cu faţa în jos

să se oglindească pământul în ei când te cheamă

cu nume strain




sonho invertido


O amor é um andaime onde dormimos

enquanto o nosso sonho tem vista para os pássaros


não faças um berço com os cabelos molhados de uma mulher

um pássaro construiu um ninho nele

para poder morrer


vais plantá-lo no dia seguinte

e saberás que não sabes nada do que sabes

enquanto lês nos corpos

com as tuas mãos cegas


tudo o que te resta é ligar as árvores de cabeça para baixo.

para que a terra os reflita quando te chamarem

por um nome estranho